In de kijker
Oliebollen gooien en zo
In het boek Overdrijvende wolkenvelden schreef Toon Hermans al even toevallig over Nieuwjaar in een stukje over 'Zeer'. Ook daaruit blijkt dat de jaarwisseling hem niet echt bezighield, en wat hem betreft niet snel genoeg voorbij kon zijn.
Zeer is een woordje dat bedoeld is om een ander woord te benadrukken. (Koud, zeer koud. Zeer wil dan zeggen dat het erg koud is.) Zeer betekent echter ook: pijn. Heeft men erge pijn, en iemand vraagt: ‘Doet het pijn?’ dan kan met antwoor-den: ‘Het doet zeer zeer.’ Ook kennen we de uitdrukking ‘oud zeer’, maar dat heeft niets te maken met lichamelijke pijn. Oud zeer is iets wat ons vroeger hinderde, maar nou niet meer. De uitdrukking ‘nieuw zeer’ heb ik nog nooit gehoord. Wel zeggen we ‘Oudjaar’ en ‘Nieuwjaar’. Persoonlijk ben ik gehecht aan het oude en vertrouwde. Maar met het jaar heb ik dat niet. Tegen de tijd van de oliebollen, mag van mij het oudejaar verdwijnen. Voor mij heeft het nieuwe jaar iets van een schone lei.
Melancholieke dagen
De onemanshow van 1961 werd opgenomen in de eindejaarsdagen. Toon kon er niet omheen om iets te zeggen over het nakende feestgewoel maar liet ook verstaan dat het voor hem eigenlijk elke dag Nieuwjaar was.
Och ja, en het jaar is haast afgelopen.
Nog een paar dagen...
dan gaan we mekaar weer met oliebollen gooien en zo.
Beetje melancholieke dagen van het laatste jaar.
Beetje te veel rood papier om de lamp hier en daar. Hè.
Kerstbomen wat vol, mensen wat vol.
Maar het is toch leuk.
Gaat u ook altijd bij het einde van het jaar terugkijken?
Als ik nou eens terug zou kijken, dan vindt u 't misschien gek...
maar weet u dat je in zo'n jaar van reizen van de ene stad naar de andere...
dat je misschien in totaal vier avonden thuis bent geweest?
Dan moet ik erbij zeggen dat het dan wel altijd bijzonder leuk is.
Dan komt de hele familie op visite, hè.
En dan ga ik voordragen, hè.